有四十八件帝具的我却只想靠自己
有四十八件帝具的我却只想靠自己最新章节：
“主人莫非曾经来过这里？”啼魂问道
嘴角一笑辨别了一下方向，杨毅云三人闻声而去
“这么年轻，就有了神王大圆满修为，还是蜀山剑宫的当代掌教
为什么？因为对我们来说，屠一个门派，要远比吞并更省心，更干净，更有快--感！
一挥手一股法力将他们全都搀扶起道：“老丈无须多礼，我是游历而来，倒是打搅你们了
“算了，当我没说吧！”宫雨泽咬着薄唇，轻轻的自嘲了一句
说罢，黑色大网之上又有数道鬼藤疾射而出，分辨缠向了青竹蜂云剑和玄天葫芦
现在可倒好，完全陌生的世界，陌生的环境，陌生的时空，陌生的人物
能修炼的金丹和元婴的修真者，皆都不是普通之人，毅力和手段等等都不差
远离云雷山脉数万里之后，杨毅云才意念一动飞速赶路
有四十八件帝具的我却只想靠自己解读：
“ zhǔ rén mò fēi céng jīng lái guò zhè lǐ ？” tí hún wèn dào
zuǐ jiǎo yī xiào biàn bié le yī xià fāng xiàng ， yáng yì yún sān rén wén shēng ér qù
“ zhè me nián qīng ， jiù yǒu le shén wáng dà yuán mǎn xiū wèi ， hái shì shǔ shān jiàn gōng dí dàng dài zhǎng jiào
wèi shén me ？ yīn wèi duì wǒ men lái shuō ， tú yí gè mén pài ， yào yuǎn bǐ tūn bìng gèng shěng xīn ， gèng gān jìng ， gèng yǒu kuài -- gǎn ！
yī huī shǒu yī gǔ fǎ lì jiāng tā men quán dōu chān fú qǐ dào ：“ lǎo zhàng wú xū duō lǐ ， wǒ shì yóu lì ér lái ， dǎo shì dǎ jiǎo nǐ men le
“ suàn le ， dāng wǒ méi shuō ba ！” gōng yǔ zé yǎo zhe báo chún ， qīng qīng de zì cháo le yī jù
shuō bà ， hēi sè dà wǎng zhī shàng yòu yǒu shù dào guǐ téng jí shè ér chū ， fēn biàn chán xiàng le qīng zhú fēng yún jiàn hé xuán tiān hú lú
xiàn zài kě dào hǎo ， wán quán mò shēng de shì jiè ， mò shēng de huán jìng ， mò shēng de shí kōng ， mò shēng de rén wù
néng xiū liàn de jīn dān hé yuán yīng de xiū zhēn zhě ， jiē dōu bú shì pǔ tōng zhī rén ， yì lì hé shǒu duàn děng děng dōu bù chà
yuǎn lí yún léi shān mài shù wàn lǐ zhī hòu ， yáng yì yún cái yì niàn yī dòng fēi sù gǎn lù
